Tyle razy przez to przechodzi?am , podobn? ?cie?k? my?lenia, ale oczywi?cie nie t? sam?... ?e a? zapisz?, i ju? nie b?d? musia?a sobie tego przypomina? ci?gle na nowo...

Od czego zacz??... Wiesz, ?e opierasz si? na tym, czego do?wiadczy?e?, tak? Nom, tak robi ka?dy cz?owiek, tak zosta? stworzony, ?eby do?wiadcza?. Nic w tym nie ma z?ego, nit ci? za to nie powinien ocenia?, ja ciebie nie oceniam. Podaj? fakty. Nie obra?aj si? i nie zamykaj w skorupie od razu, nie próbuj negowa? tego co napisz?, bo nie o to mi chodzi ?eby komu? zaszkodzi? czy wy?mia?. Nigdy! Wr?cz przeciwnie, chc? da? powód, ?eby z tej skorupy wyj?? i naprawd? nikomu nie zale?y na tym, ?eby? si? w niech chowa?. Je?li to czytasz, znaczy ?e jeste? gotowy i dasz rad?.

We?my mój przyk?ad, jestem, by?am optymistk? ca?e ?ycie. Ostatnio jednak to ?ycie mi dopiek?o. Rozmy?la?am o tym nie raz, wkurwia?am si? nie raz. Przeanalizowa?am sytuacj? z ka?dego punktu widzenia, to znaczy ka?dej osoby bior?cej w tym udzia?. Znam powody dla których zrobi?a, czy post?pi?a w?a?nie w jaki? sposób ka?da osoba z tego, co mnie spotka?o. I niewiele to zmienia. Sama wiedza nie jest tym, co uwalnia od czego?... Nie b?d? si? skupia? na tym, co znasz, chcia?abym, ci pokaza?, ?e mo?na inaczej, i moje do?wiadczenie nie musi by? tym, co mnie przygniata. Ludzie na oko?o nie musz? by? tym, co nienawidz?. Naprawd? wystarczy tylko jedna osoba, która w ciebie uwierzy, by? stan?? na nogi. Nie mówi?, ?e chc?, ?eby? wybaczy? od razu wszystkim którzy ci? zawiedli, i tym, którzy dali ci z?e do?wiadczenia. Ale ca?y czas masz wybór. Jak post?pi?, jak powiedzie?, co powiedzie?, co pomy?le?, komu zaufa?, komu przesta? ufa?. Z czym da? sobie spokój. Mo?esz by? sob?, opanowa? strach. Tego strachu który nosisz w sercu ludzie si? boj?. Ty si? chowasz, a oni boj? si? twojej "z?ej" natury. I wydawa?o si? ?e najlepszym wyj?ciem b?dzie jak b?dziesz z?y/z?a... wiem, ?e to si? wydaje by? najlepszym wyj?ciem, ale tak chcesz ?y?? Ja nie chc?, ka?dego dnia mam wybór. Nic nikomu nie musz? udowadnia? i nikomu nie musz? dawa? dowodów na to jaka jestem. Chc? by? sob? i robi? tak jak czuj? i nic nikomu do tego. Ludzie naprawd? boj? si? tylko strachu, tego, który okrywa kogo?, kto si? boi, wyczuwaj? ten strach, nazywaj?c inaczej.

Takie nastawienie na z?y ?wiat, jeszcze bardziej pog??bia to, ?e ludzie odbieraj? strach i sami si? boj?, broni? si? przed tymi których si? boj?. I tak w kó?ko... I to do?wiadczenie nie ma wyj?cia , nakr?ca si? tak, a? co? p?knie, a? kto? powie sobie stop.

Nie ma wyj?cia, nie ma rozwi?zania, nie ma czego szuka?. Zatrzymanie si? jest tym, co trzeba zrobi?. Powodzenia!

Tak na zako?czenie, o czym chcia?am napisa? pisz?c ten tytu?. Paradoks w do?wiadczania jest w tym, ?e w?a?ciwie ci?gle, ka?dego dnia mamy wybór tego kim by?, jak si? tworzy? na nowo, a wybieramy stare utarte ?cie?ki z do?wiadczenia. A to ?ycie mo?e by? naprawd? pi?kne, jak obiecywano, ?e b?dzie przy narodzinach. :)